Wydawać by się mogło, że skoro wypadek samochodowy powstał nie z naszej winy, to nie ma nic prostszego, jak odzyskać odszkodowanie z OC sprawcy i dokonać naprawy swojego samochodu. Rzeczywistość bywa jednak zupełnie inna. Jak zatem wygląda dochodzenie odszkodowania od ubezpieczyciela i likwidacja szkody samochodowej?
Zgłoszenie szkody
Nie ma co do tego wątpliwości, że na początku wszystko wygląda i zapowiada się bardzo dobrze. Powstałą w wyniku kolizji czy wypadku szkodę samochodową można zgłosić osobiście w placówce zakładu ubezpieczeń, telefonicznie lub mailowo. Następnie można otrzymać prośbę o wypełnienie formularza czy przekazanie dodatkowych informacji lub wyjaśnień. Wszystko odbywa się szybko i sprawnie. Do czasu…
Wizyta Rzeczoznawcy
Pierwsze trudności można napotkać już podczas umówienia się z rzeczoznawcą na oględziny uszkodzonego samochodu. A to nikt się nie odzywa, a to nie przyjedzie. A jak już jest, to nie wie czy to szkoda z OC sprawcy czy z AC. Wyjaśnienia poszkodowanego w zasadzie są mało istotne. Z kolei same oględziny pojazdu trwają zaledwie kilka chwil.
Wypłata odszkodowania
Przychodzi ta chwila, gdy ubezpieczyciel wydał decyzję o wypłacie odszkodowania oraz sporządził kosztorys naprawczy. Następnie pojawia się pytanie, czy to na pewno chodzi o mój samochód i o moją szkodę? Dla pewności można udać się jeszcze do mechanika, który z uśmiechem stwierdzi, że za te pieniądze to się uszkodzonego samochodu niestety nie naprawi.
Kosztorys prywatny
Nie pozostaje więc nic innego, jak udanie się do rzeczoznawcy, w celu uzyskania prywatnego kosztorysu naprawczego. Okaże się bowiem, że kwoty na tych dwóch kosztorysach, sporządzanych przez profesjonalistów, na podstawie takiego samego programu są zupełnie inne. A dlaczego tak się dzieje? Ponieważ towarzystwo ubezpieczeniowe zaniża należne odszkodowanie. A jak to się robi?
• Amortyzacja – czyli pomniejszanie kwoty należnego odszkodowania poprzez dokonywanie potrąceń amortyzacyjnych. Wypłata różnicy między wartością nowych części koniecznych do naprawy pojazdu, a wartością wynikającą ze stopnia zużycia części dotychczasowych, tj. zniszczonych w wyniku kolizji lub wypadku, a także ustalenie współczynnika odchylenia przy lakierowaniu.
• Części Nieoryginalne – czyli stosowanie części nieoryginalnych przy obliczaniu przez ubezpieczyciela wysokości odszkodowania, tylko dlatego, że są one tańsze i znajdują się w obrocie lub w programach komputerowych stosowanych przez ubezpieczyciela.
• Stawka roboczogodziny – czyli zaniżanie stawek roboczogodziny lub ich uśrednianie, zamiast zastosowanie takich stawek, które obowiązują w wybranym przez poszkodowanego zakładzie naprawczym.
• Podatek VAT – czyli nieuwzględnienie podatku VAT, kiedy poszkodowany nie dokonał naprawy samochodu.
• Korekty ujemne – czyli potrącanie określonej kwoty od wartości odszkodowania, np. korekty z tytułu wcześniejszych napraw w pojeździe, korekty eksploatacyjne, korekty z tytułu importu prywatnego, korekty dotyczące daty pierwszej rejestracji, korekty ze względu na przebieg pojazdu.
• Korekty dodatnie – czyli nieuwzględnienie kwoty wpływającej na podwyższenie odszkodowania, pomimo, że zaistniały podstawy uprawniające do dokonania tego typu korekt np. korekty dodatnie z tytułu normatywnego przebiegu.
• Zaniżenie wartości pojazdu i zawyżenie kosztów naprawy – czyli ustalenie wartości pojazdu poniżej jego wartości rynkowej i ustalenie powstania szkody całkowitej zamiast częściowej.
• Zakres naprawy – czyli nieuwzględnienie wszelkich prac naprawczych, niezbędnych do przywrócenia samochodu do stany sprzed szkody, np. wymiany drzwi przednich, prac blacharskich, prac lakierniczych.
• Dodatkowe koszty – czyli nieuwzględnienie przy wypłacie odszkodowania innych, dodatkowych kosztów które poniósł poszkodowany, np. za sporządzenie kosztorysu naprawczego, za wynajęcie pojazdu zastępczego, za holowanie, za uszkodzone ruchomości (np. komputer, telefon).
