Rozbój, czyli przestępstwo z art. 280 k.k. jest jednym z najpoważniejszych przestępstw umyślnych przeciwko mieniu. Sprawca tego przestępstwa dopuszcza się jego popełnienia w tzw. zamiarze bezpośrednim, co oznacza, że chce popełnić tego typu przestępstwo. Kodeks karny przewiduje przestępstwo rozboju w typie podstawowym i kwalifikowanym.
Jaka kara grozi za rozbój?
Przestępstwo rozboju jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 2 do 12 lat ( w typie podstawowym). Przy typie kwalifikowanym sprawca rozboju podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
Na czym polega istota rozboju?
Istota przestępstwa rozboju polega na tym, że sprawca dokonuje jednocześnie bezprawnego zaboru mienia (kradnie), zachowując się przy tym w jeden z następujących sposobów:
- używa przemocy wobec osoby,
- grozi osobie natychmiastowym użyciem przemocy,
- doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności.
Z prawnokarnego punktu widzenia dla bytu przestępstwa rozboju ważne jest to, aby jedno z ww. zachowań sprawcy, miało miejsce przed lub co najmniej w chwili dokonywania zaboru rzeczy. Użycie przemocy wobec osoby dopiero po dokonaniu zaboru rzeczy, nie będzie stanowiło przestępstwa rozboju, lecz wymuszenia rozbójniczego, przewidzianego w art. 281 kodeksu karnego.
Może cię zainteresować także:
Oskarżyciel posiłkowy – jaką pełni rolę, kto może nim zostać?
Przestępstwo rozboju – typ kwalifikowany
Przestępstwo rozboju posiada także surowiej karany typ kwalifikowany. Dopuszcza się go sprawcy, który posługuje się:
- bronią palną,
- nożem,
- innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym,
albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu, a także o osobach z takim sprawcą współdziałających.
Posługiwanie się bronią, nożem lub innym niebezpiecznym przedmiotem nie musi polegać jednak na ich użyciu. Wystarcza, że sprawca demonstruje pokrzywdzonemu fakt ich posiadania, wywołując u niego obawę ich użycia (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 03.02.2016 r. sygn. II AKa 448/15). Wskazać należy, że na gruncie prawa karnego za broń palną uważa się również broń gazową.
Z kolei innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem jest każda rzecz, której właściwości lub zwykłe wykorzystanie stwarzają podobne zagrożenie jak nóż czy broń palna.
Przykładem takiego przedmiotu będą choćby nożyczki bądź klucze do odkręcania kół w samochodzie (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13.06.2017 r. sygn. II AKa 178/17). Równie niebezpieczne cechy musi posiadać środek obezwładniający, którym posługuje się sprawca.
Sam zabór mienia w celu przywłaszczenia, nie musi być dokonywany z myślą o przysporzeniu korzyści dla jego sprawcy. Może on bowiem zmierzać także do tego, aby korzyść z takiego przestępstwa odniosła inna osoba (tak: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 19.12.2016 r. sygn. II AKa 190/16).
W jakich okolicznościach może dojść do nadzwyczajnego załagodzenia kary?
Rozbój zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 2 do 12 lat. Oznacza to, że wobec sprawcy tego przestępstwa, Sąd nie będzie mógł zawiesić warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności. Wobec sprawcy rozboju nie znajdzie także zastosowania instytucja warunkowego umorzenie postępowania, a to z uwagi na przewidziane wysokie zagrożenie karą. W przypadku, gdyby przestępstwa rozboju dopuścił się nieletni, czyli osoba pomiędzy 15 a 17 rokiem życia, wówczas Sąd będzie mógł zastosować przewidziane w art. 60 kodeksu karnego, nadzwyczajne złagodzenie kary.
Potrzebujesz pomocy adwokata od spraw karnych? Skontaktuj się z nami.
Czytaj także: Warunkowe umorzenie postępowania karnego – na czym polega, jak przebiega i jakie przynosi korzyści?
